Αυτό που μαθαίνεις από την πρώτη στιγμή που γεννιέσαι είναι να προστατεύεις πάντα τον εγωισμό σου.
Να καλύπτεις πάση θυσία την αδυναμία να του πας κόντρα και φυσικά να προσπαθείς συνέχεια να του προσφέρεις ό,τι επιθυμεί και να αδιαφορείς για την πνευματική σκλαβιά που έχεις υποστεί από τον ίδιο σου τον εαυτό...
Οι περισσότεροι άνθρωποι πείθουν τον εαυτό τους ό,τι αυτό συμπίπτει με την έννοια της αυτο-διατήρησης και της επιβίωσης καθώς το να αρνούμαστε να προφυλάξουμε τα -φαινομενικά- δικά μας συμφέροντα και τις ολοένα και πιο τολμηρές και υψηλές απαιτήσεις που βάζουμε στον εαυτό μας, θα έλεγε κανείς ότι αγγίζει τα όρια της αυτοκτονίας και της χαζομάρας...
Η ανθρώπινη κατάσταση του να απορρίπτεις τις όποιες πειθαρχικές φωνές μέσα στο κεφάλι σου, έχει αποδοθεί από τα αρχαία χρόνια σε ανθρώπους στα όρια της τρέλας.Αυτοί οι άνθρωποι από τα αρχαία χρόνια πάλι, συμμετείχαν ενεργά σε κοινωνικά γεγονότα δίνοντας μια άλλη διάσταση των πραγμάτων...
Από την αρχαία ελλάδα και τους παιχνιδιαρηδες, ημίτρελους σάτυρους στα θρησκευτικά πανηγύρια του Διόνυσου και την μεσαιωνικη ανθηση του επαγγελματος του βασιλικου τζεστερ, ανθρωποι με άπειρη σοφία, χιούμορ και ταλέντο στο τρολάρισμα και το πούλημα τρέλας έδωσαν σημασία στη φράση “ριζοσπαστική σκέψη”.
Άλλωστε διακρίνει κανείς το ταλέντο του τζέστερ να μην εξαρτάται από ο,τιδήποτε υλικό (μερικοί τζέστερς ζούσαν για εβδομάδες χωρίς φαγητό-δείγμα σαολινικής πειθαρχίας στην καρδιά της ευρώπης και μάλιστα σε μια περιόδο που ανατολικές θρησκείες, φιλοσοφίες και τέχνες ήταν απόκρυφες ) και να μην προσκολλά σε συγκεκριμένες, ακλώνητες αντιλήψεις παρά να αυτοκαταστρέφεται ο ίδιος και οι κοσμοθεωρίες του όταν συνειδητοποιούσε ότι δεν ισχύουν πλέον.
Είναι ιστορικά καταγεγραμμένη η κατάργηση του θεσμού των βασιλικών γελωτοποιών στη Γαλλία ακριβώς με το συμβάν της Γαλλικής επανάστασης, πράγμα διόλου τυχαίο.
Την ίδια περίπου εποχή, στην Αγγλία, οι βλάσφημες,αντι-χριστιανικές παραδόσεις (μέσα σε αυτές και οι βασιλικοί γελωτοποιοί) πεθαίνουν με την επιβολή του Καθολικισμού.
Το ίδιο και στην Ορθόδοξη Ρωσσία...
Στη Γαλλία η κατάργηση του θεσμού δεν είχε την βάση της στον αναθεματισμό του από τον Χριστιανισμό.
Αντίθετα, στη Γαλλία, μία ομάδα γελωτοποιών κατάλαβαν το πόσο είχαν συμβιβαστεί ο ρόλος τους και οι αρμοδιότητες του ώστε θεωρείται ότι αποτέλεσαν και οι ίδιοι μέλη της επανάστασης κατά του βασιλιά και όλων όσων πρέσβευε ο ίδιος και η βασιλική αυλή.
Πρωτεργάτης ,δε, της απελευθερώσης τους από την ίδια συμβιβασμένη φύση τους και επακόλουθα από τα δεσμά της βασιλείας, θεωρείται ο επίσημος βασιλικός γελωτοποιός που ύστερα από την επανάσταση στο Παρίσι, τα ίχνη του χάθηκαν μέσα σε θρύλους και χαοτικά κείμενα και ιστορίες ανα τον κόσμο...
Αυτή είναι η ιστορία του....
Αυτή είναι η ιστορία της τελευταίας παράστασης στην Γαλλική βασιλική αυλή....
Και του τελευταίου καρναβαλιού στην βασιλική Γαλλία...
http://www.youtube.com/watch?v=MKk1u5RMTn4
Να καλύπτεις πάση θυσία την αδυναμία να του πας κόντρα και φυσικά να προσπαθείς συνέχεια να του προσφέρεις ό,τι επιθυμεί και να αδιαφορείς για την πνευματική σκλαβιά που έχεις υποστεί από τον ίδιο σου τον εαυτό...
Οι περισσότεροι άνθρωποι πείθουν τον εαυτό τους ό,τι αυτό συμπίπτει με την έννοια της αυτο-διατήρησης και της επιβίωσης καθώς το να αρνούμαστε να προφυλάξουμε τα -φαινομενικά- δικά μας συμφέροντα και τις ολοένα και πιο τολμηρές και υψηλές απαιτήσεις που βάζουμε στον εαυτό μας, θα έλεγε κανείς ότι αγγίζει τα όρια της αυτοκτονίας και της χαζομάρας...
Η ανθρώπινη κατάσταση του να απορρίπτεις τις όποιες πειθαρχικές φωνές μέσα στο κεφάλι σου, έχει αποδοθεί από τα αρχαία χρόνια σε ανθρώπους στα όρια της τρέλας.Αυτοί οι άνθρωποι από τα αρχαία χρόνια πάλι, συμμετείχαν ενεργά σε κοινωνικά γεγονότα δίνοντας μια άλλη διάσταση των πραγμάτων...
Από την αρχαία ελλάδα και τους παιχνιδιαρηδες, ημίτρελους σάτυρους στα θρησκευτικά πανηγύρια του Διόνυσου και την μεσαιωνικη ανθηση του επαγγελματος του βασιλικου τζεστερ, ανθρωποι με άπειρη σοφία, χιούμορ και ταλέντο στο τρολάρισμα και το πούλημα τρέλας έδωσαν σημασία στη φράση “ριζοσπαστική σκέψη”.
Άλλωστε διακρίνει κανείς το ταλέντο του τζέστερ να μην εξαρτάται από ο,τιδήποτε υλικό (μερικοί τζέστερς ζούσαν για εβδομάδες χωρίς φαγητό-δείγμα σαολινικής πειθαρχίας στην καρδιά της ευρώπης και μάλιστα σε μια περιόδο που ανατολικές θρησκείες, φιλοσοφίες και τέχνες ήταν απόκρυφες ) και να μην προσκολλά σε συγκεκριμένες, ακλώνητες αντιλήψεις παρά να αυτοκαταστρέφεται ο ίδιος και οι κοσμοθεωρίες του όταν συνειδητοποιούσε ότι δεν ισχύουν πλέον.
Είναι ιστορικά καταγεγραμμένη η κατάργηση του θεσμού των βασιλικών γελωτοποιών στη Γαλλία ακριβώς με το συμβάν της Γαλλικής επανάστασης, πράγμα διόλου τυχαίο.
Την ίδια περίπου εποχή, στην Αγγλία, οι βλάσφημες,αντι-χριστιανικές παραδόσεις (μέσα σε αυτές και οι βασιλικοί γελωτοποιοί) πεθαίνουν με την επιβολή του Καθολικισμού.
Το ίδιο και στην Ορθόδοξη Ρωσσία...
Στη Γαλλία η κατάργηση του θεσμού δεν είχε την βάση της στον αναθεματισμό του από τον Χριστιανισμό.
Αντίθετα, στη Γαλλία, μία ομάδα γελωτοποιών κατάλαβαν το πόσο είχαν συμβιβαστεί ο ρόλος τους και οι αρμοδιότητες του ώστε θεωρείται ότι αποτέλεσαν και οι ίδιοι μέλη της επανάστασης κατά του βασιλιά και όλων όσων πρέσβευε ο ίδιος και η βασιλική αυλή.
Πρωτεργάτης ,δε, της απελευθερώσης τους από την ίδια συμβιβασμένη φύση τους και επακόλουθα από τα δεσμά της βασιλείας, θεωρείται ο επίσημος βασιλικός γελωτοποιός που ύστερα από την επανάσταση στο Παρίσι, τα ίχνη του χάθηκαν μέσα σε θρύλους και χαοτικά κείμενα και ιστορίες ανα τον κόσμο...
Αυτή είναι η ιστορία του....
Αυτή είναι η ιστορία της τελευταίας παράστασης στην Γαλλική βασιλική αυλή....
Και του τελευταίου καρναβαλιού στην βασιλική Γαλλία...
http://www.youtube.com/watch?v=MKk1u5RMTn4
