Commencé Au Festival

Δώδεκα το μεσημέρι
Βερσαλίες

Ο όχλος των entertainers ήταν ήδη μέσα στον τεράστιο κήπο του βασιλικού ανακτόρου περιμένοντας την άφιξη του βασιλιά ώστε να ξεκινήσει και τυπικά η μεγάλη γιορτή.Ο βασιλιάς απόλαυσε το πρωινό του,αυτο-ικανοποιήθηκε μπροστά από τους καθρέφτες του, έβαλε τα καλά του ρούχα κ παρακολούθησε τη πρωινή λειτουργία στο κτίριο της Βασιλικής Εκκλησίας.

Όση ώρα η βασιλική φρουρά παρατασσόταν με ευλάβεια και σοβαρότητα στην είσοδο του κυρίως κτιρίου, τα μέλη του φεστιβάλ είχαν διασκορπιστεί σε όλη την έκταση του κήπου στήνοντας ο καθένας το σώου του.
Έκανε υπερβολική ζέστη και όταν δεν κοίταζε κανείς άδειασα ένα λίτρο αλκοόλ από το ουροποιητικό μου σύστημα στο συντριβάνι του Απόλλωνα. Μια ομάδα τσιγγάνων 5 μέτρα δεξιά μου έστηνε ένα κουκλοθέατρο με θέματα αρχαιοελληνικά και περίμενε τα παιδιά των ευγενών να ορμήξουν για την παράσταση τους.
Περιμετρικά του τεράστιου σιντριβανιού είχαν κατσικωθεί όλοι οι τσιγγάνοι σε μια προσπάθεια να έχουν το κέντρο της προσοχής και την πληθώρα των ευγενών μαζί τους. Φυσικά οι ηλίθιοι είχαν μπλοκάρει όλη τη κυκλοφορία.Μια ομάδα ραψωδών τους έριξε κάμποσες καρπαζιές πριν απομακρυνθούν για να αράξουν κάπου αλλού.
Ο Λεκ με πλησίασε μαζί με τον μαυροφορεμένο αυθάδη φουσκωτό και με ρώτησε αν είμαι καλά.
Του έδωσα ένα σημείωμα να μεταφέρει στην Έφη και απομακρύνθηκε σπρώχνοντας το πλήθος σα να έσπρωχνε τα σκατουλάκια σε κάποιο βάλτο από μπρος του.

Η Έφη άραζε στη λιγοστή σκιά που πρόσφερε ένα μέρος του κήπου στα νότια με πολύ ψηλούς τοίχους που είχαν πάνω τους φυτρώσει και αναρριχηθεί διαφόρων ειδών πράσινες απαίσιες υπάρξεις που αποτελούν τη χλωρίδα αυτού του βρωμοπλανήτη.
Αυτός ο πλανήτης έχει ένα μεγάλο πρόβλημα.Λέγεται φυτικοί οργανισμοί. Τους μισώ. Πρέπει να τους εξαλείψουμε και ελπίζω οι επόμενες γενιές να φερθούν έξυπνα και να τους αλλάξουν τα φώτα.

Η Έφη,λοιπόν,περιτριγυριζόταν από μια κομπανία ανήσυχων δουλοπρεπών σεξομανών υπάρξεων που δεν έβλεπαν την ευκαιρία να αρπάξουν ό,τι έβρισκαν... και να το κάνουν ρούχο. Μιλάμε για ψυχανωμάλες αδερφάρες που φορούσαν μακριά καπέλα σε φούξια αποχρώσεις,άφηναν μακριά νύχια βαμμένα στα χρώματα του ουράνιου τόξου στο ένα χέρι και στο άλλο χέρι ξερίζωναν τα νύχια κ κολλούσαν γυάλινα κομματάκια από καλλιτεχνίες βιτρό Οι συνηθισμένοι χτυπημένοι που ακολουθούσαν την Έφη,δηλαδή. Ο Λεκ την πλησίασε κ της έδωσε το σημείωμα και έκατσε δίπλα σε μια κοπέλα με μοικάνα που έγλυφε το αυτί μιας κοκκινομάλλας με τατουάζ στο πρόσωπο.

Ο όχλος άρχισε να γίνεται όλο και πιο ανυπόμονος με το λεπτό και στις 12 μισή ο γουρουνο-εραστης Λουδοβίκος κατέβηκε τα σκαλιά του παλατιού χαιρετώντας το πλήθος.Ο Edward που στεκόταν 20 μέτρα μακριά μου με κοίταξε με ειρωνικό χαμόγελο ζωγραφισμένο στη μεθυσμένη λονδρέζικη φάτσα του κ κούνησε παλινδρομικά την σφιγμένη γροθιά του, συνεχιστής της αρχαίας ευγενούς αυτής χειρονομίας των Άγγλων.
Η Μίνα έτρεξε από μία παρέα ζογκλέρ λίγο πιο πέρα από τον Edward και όταν έπεσε πάνω μου με ορμή με έριξε στα χαλίκια και μου έγλειψε το μάγουλο.
Σηκώθηκα λερωμένος, ενώ ένας νάνος που κατάπινε φλόγες σταμάτησε να μας περιεργαστεί και του έβγαλα τη γλώσσα μου χαμογελώντας Μου γύρισε τη πλάτη νευριασμένος.Ελπίζω να τον πατήσει ο Λεκ καθώς έρχεται προς το μέρος μου ανέμελος...Τον πατάει. Η μέρα μου έφτιαξε.
Ο Λεκ μου ψιθυρίζει ανήσυχα ότι μία ομάδα γελωτοποιών σήμερα το βράδυ θα είναι ανάμεσα στους επίσημους παρευρισκόμενους στη δεξίωση στην αίθουσα του μεγάλου μπουφέ και θα βρίσκομαι μέσα σε αυτούς μαζί με τους Άγγλους γελωτοποιούς του θιάσου μου, την Έφη, τους μουσικούς και τους χορευτές από όλη την αυτοκρατορία.Σύνολο 60 επίσημοι διασκεδαστές της βραδιάς.Η πρώτη μέρα θα περάσει με ανοιχτό καρναβάλι στο κήπο,σώου με άγρια ζώα στο τσίρκο που στήθηκε έξω από το κτίριο της Βασιλική Όπερας και το μεγάλο φαγοπότι μέσα στο παλάτι το βράδυ.
Από αύριο θα αρχίσει το ξέφρενο σώου μέσα στην όπερα με κωμωδίες,τραγωδίες,χορευτικές παραστάσεις και μονολόγους. Σήμερα οι ευγενείς θέλουν να δουν φρικιά της φύσης,τσιγγάνες να τους σηκώνουν το ηθικό με τσιφτετέλια και ζογκλερικά με νάνους και ξανθιές με κορσέδες. Αύριο , μετά από τόσο μεθύσι και γ***σι θα είναι πιο εύπεπτη η κουλτούρα.
Μιλάω λίγο ακόμα με τον Λεκ κ με χτυπάει φιλικά στην πλάτη. Όταν φεύγει, η Μίνα μου ορμάει ξανά και φιλιόμαστε για κάνα λεπτό. Μου ψιθυρίζει κάμποσα ακατάληπτα από την καύλα της και της απαντάω "Μη μιλάς όταν μασάς" καθώς της αρπάζω το κεφάλι για να με δαγκώσει στο λαιμό. Ύστερα από αυτό, την διώχνω κακήν κακώς ώστε να πιάσω κουβέντα με την Έφη. Συζητάμε κάμποσα πράγματα,γελάμε σα μανιακοί και παρακολουθούμε με δάκρυα από τα γέλια την εμφάνιση της κυρίας παντεσπάνι. Το φόρεμα της καλύπτει τη σαφρακιασμένη σάρκινη μοκέτα που αποκαλεί σώμα που έχει χιλιοπατηθεί από όλο το υπηρετικό προσωπικό μέχρι και το χοντρό μάγειρα που δε τον γλύφει ούτε η γυναίκα του.Η Έφη κοντεύει να λιποθυμήσει στο γέλιο από το υπερβολικό μέικ απ της Αντουανέτας και εγώ σκέφτομαι πως θα ήταν η βασίλισσα με μία γαλοπούλα στο κεφάλι.Η ιδέα μου έκλεψε το χαμόγελο από τα χείλη και με άφησε κενό και βιασμένο να μαζεύω τα κομμάτια της ψυχής μου. Σου λέω η γκριμάτσα της είναι τσάμπα διήγημα τρόμου.

Σε αυτό το σημείο, ο βασιλιάς χαιρετά τους πιστούς ακόλουθους του και σιγά σιγά εμφανίζονται οι ευγενείς που μένουν στο γειτονικό κτίριο από αυτό το βασιλιά. Οι περισσότεροι κρατούν τις γυναίκες τους οι οποίες χαμογελούν χαιρέκακα στη θέα μικρών ζογκλέρ που θα τις αποπλανήσουν το βραδύ όσο οι αξιωματούχοι σύζυγοι θα πίνουν μέχρι να ξεράσουν.
Η Έφη είναι στη πρώτη σειρά και συνομιλεί με το Λουδοβίκο ο οποίος ξερογλείφεται στη παρουσία της. Εγώ αποσύρομαι στη γαλαρία και τρώω μερικά σκατουλάκια.Η όλη φάση είναι πιο βαρετή κι από ουρά σε συσσίτιο της Εκκλησίας. Τουλάχιστον εκεί πήγαινα μεταμφιεσμένος κοριτσάκι σε εποχές μεγάλης πείνας και οι πονόψυχοι παπάδες με έμπαζαν στο μπουφέ όπως οι πορτιέρηδες σε κλαμπ της παραλιακής. Το φαΐ ήταν καλό και δεν με καταλάβαιναν ποτέ. Αλλά κάποια στιγμή η Εκκλησία μας εξελίσσεται (και είναι προς τιμήν της) οπότε άρχισε να δείχνει μία προτίμηση στα μικρά αγοράκια τα οποία είχε παραμελήσει μέχρι τότε.Η αμφίεση μου κατέληξε out of style.Για άλλη μια φορά η Εκκλησία με άφηνε πίσω και έτρωγα τη σκόνη της. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άπιαστοι.

Αμέσως μετά τους χαιρετισμούς ξεκίνησε η γιορτή.
Ο κήπος γέμισε με μουσική, γαλλικά παραδοσιακά άσματα,τολμηρούς χορούς,κουκλοθέατρο,φωτιές,ζογκλερικά,μαγικά κόλπα,ξιφομαχίες,πωλητές γλυκών και ζαχαρωτών, μασίστες,παλαιστές που πάλευαν σε λάκους,εγκαστρίμυθους που τρέλαιναν τα παιδάκια,κοπέλες που έκαναν γυμναστικές επιδείξεις και άλλα θεάματα.
Ο κόσμος είχε παρασυρθεί σε ένα κύμα τρέλας,ενέργειας και καλοπέρασης καθώς οι ευγενείς και οι οικογενείες του, πλήθος που ανερχόταν σε 2000 άτομα το λιγότερο σουλάτσαρε πίνωντας, μασουλωντας,παίζοντας,τραγουδώντας και θαυμάζοντας ταλαντούχους διασκεδαστές από όλη τη χώρα.Πέρασαν 3 ώρες και ο κόσμος γινόταν όλο και πιο κεφάτος και χανόταν μέσα στην ζάλη του ήλιου,του πιοτού και του ξεφαντώματος.Χρώματα,σημαίες,παιδικές κραυγές παιχνιδιού,σνομπ γέλια,άλλοτε ξεκαρδισμένοι μεσήλικες να γελοιοποιούνται από αρλεκίνους και κάπου μέσα σε όλο αυτό το ντουμάνι από αλήτες,ευγενείς,καλλιτέχνες και γυναικόπαιδα, ένας ψηλός,λιπόσαρκος,νευρώδης κοκκινομάλλης να προσπαθεί να αγκαλιάσει την παλιά του τέχνη,να την εξορκίσει και να την αναπροσαρμόσει μέσα από την στιγμιαία τριβή με το κοινό, με τον κάθε περαστικό.Να δώσει στον θεατή ένα χαμόγελο ικανοποίησης.Μία γκριμάτσα,μία γελοία παντομίμα, ένα βιτριολικό σχόλιο στο ντύσιμο της γυναίκας που περνάει φευγαλέα, ένα μαγικό στο σκασμένο που τον τραβάει από το πόδι, ένας γρίφος στον παχουλό ευγενή που πίνει αμέριμνα το ποτό του. Και μετά περπατώντας γελοία και κοροιδεύοντας κάποιον αξιωματούχο ή το περπάτημα της σνομπ γυναίκας του , να μπει σε κάποιο χορό που γίνεται λίγο πιο πέρα, να κάνει μια περίεργη φιγούρα πριν αποχωρήσει και μετά πάλι ανανεώνοντας την όρεξη του να αρχίσει να υφαίνει ιστορίες κάνοντας ρίμες ακόμα και στις πιο απαιτητικές λέξεις.
Αυτός είναι ο Jester. Γνωστός ως Ιmmanuel, απόκληρος Βασιλιάς της Γαλλίας. Βασιλιάς των γελωτοποιών, γελωτοποιός των βασιλιάδων.
Και είναι ακόμα ζωντανός.


http://www.youtube.com/watch?v=dFPjloV1SDI&feature=related