Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

The Jester and the Thief

Ο ήλιος είχε δύσει όταν άρχισα να σκουντουφλάω στο δωμάτιό μου και έπεσα λιπόθυμος στο πάτωμα.

Ονειρεύτηκα ένα άδειο σκοτεινό δωμάτιο με βαμμένους μωβ τοίχους και στην μέση του δωματιού μια λάμπα που έβγαζε ένα αδύναμο μπλέ φως. Ήμουν με τη πλάτη στο τοίχο, με το κεφάλι σκυφτό, όταν ένας σεισμός έσκισε το δωμάτιο στα δύο και άρχισα να στροβιλίζομαι πέφτωντας σε μια μαύρη τρύπα. Μια χορεύτρια του μπουρλέσκ γυρνούσε στο άπειρο μαζί μου, κρατήθηκε από το χέρι μου και προσγειωθήκαμε σε μία πλατφόρμα σε σχήμα σκακιέρας, εγώ στην θέση του βασιλιά και εκείνη στη θέση της βασίλισσας. Προχώρησα λίγα τετράγωνα πιο πέρα τρομαγμένος.Εκείνη κινήθηκε στην άλλη πλευρά της σκακιέρας.

Άρχισε να εκτελεί διάφορες τρελές φιγούρες και εγώ την κοιτούσα αγχωμένος. Η χορεύτρια σταμάτησε το χορό και άρχισε να με πλησιάζει χαμογελώντας. Όταν μόλις ένα τετράγωνο μας χώριζε, έβγαλε τα ρούχα της, πέταξε κάτω τα μαλλία της και το δέρμα της σκίστηκε. Όταν ήταν στο διπλανό τετράγωνο από μένα, δε μπορούσα να δώ το πρόσωπό της ακόμα. Μου ψιθύρισε "Ρουα και Ματ,καραγκιοζάκο" και τότε είδα το πρόσωπο της τρομοκρατημένος.


Ξύπνησα και αυτή ήταν δίπλα μου. Με είχε βάλει στο κρεβάτι και μου έδωσε ένα ποτό με βότανα για να συνέλθω.Καθόταν δίπλα μου και με κοίταξε για μία στιγμή που φάνηκε αιώνας.Πως μπήκε στο δωμάτιό μου? Νόμιζα ότι είχα κλειδώσει.

Σαν να σκεφτόταν τι έλεγα, με δίέκοψε: "Έσυ με έμαθες να κάνω το διαρρήκτη μη το ξεχνάς".
Γύρισα εξαντλημένος και της χαμογέλασα κατσούφικα. Συνέχισε να μιλάει: "Δε με εκτέλεσαν ποτέ.Απλά το είπαν για να φοβίσουν το κόσμο.Ο πατέρας μου ήταν ισχυρός αξιωματούχος για διοικητής μιας απλής επαρχείας.Δε θα το άφηνε έτσι.Συμφώνησε να με τιμωρήσουν βέβαια. Οι αγροίκοι της βασιλικής φρουράς με έγδυσαν και με περιέφεραν στην πόλη για τρεις μέρες.Μετά από αυτό βρέθηκα στην επαρχία μαζί με έναν περιπλανώμενο θίασο και έμαθα ζογκλερικά.."

"Δεν είσαι τόσο άχρηστη στην κοινωνία πλέον δηλαδή", την διέκοψα αισχρά.

"Λυπάμαι που δεν έγινα το σκυλάκι του βασιλιά",μου πέταξε στο καπάκι.Η βρωμιάρα ήξερε πως να με εκνευρίσει.Την αγαπάω γι'αυτό...

"Το σκυλάκι του βασιλιά θα σώσει το τομάρι όλης της Γαλλίας, ή τουλάχιστον θα προσπαθήσει,αν δε μπλεχτείς στα πόδια του",της πέταξα σε στιγμή αδυναμίας.

"Γιατί πρέπει να τσακωνόμαστε?", επέλεξε να μην μου δώσει κι άλλο χτύπημα στην περηφάνια μου...

"Δε ξέρω, για να σιγουρευτούμε ότι ζούμε?", απάντησα ανακουφισμένος.

Με φίλησε.Απομακρύνθηκα.Με κοιτάει απορημένη: "Δε σ'άρεσε?",μου ψιθυρίζει.

"Σίγουρα άρεσε σε σένα", της αποκρίνομαι με ένα αγορίστικο χαμόγελο να καλύπτει το πρόσωπό μου.

Με ξαναφίλησε.Αυτή τη φορά δεν απομακρύνθηκα.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------


Αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε.Εγώ από πάνω της, μετά αυτή στα 4.

Το σεξ είναι καλλιτεχνία και όλοι εμείς οι καλλιτέχνες.
Τώρα βέβαια υπάρχουν ξενέρωτοι καλλιτέχνες, που ζωγραφίζουν μόνο ένα χωριουδάκι με τέμπερες κάθε δέκα χρόνια
και υπάρχουν και αυτοί που κάνουν αερογραφίες σε γοτθικούς διαδρόμους των στούντιό τους φτύνωντας μπογιές από strap ons και καίγοντας BDSM σκλάβους με χρωματιστά κεριά για να κάνουν αφηρημένη τέχνη πάνω τους.Αλλά δεν ήμουν τίποτα από τα δύο. Ήμουν ένας κόκκος σκόνης που ενωνόταν με έναν άλλον με όσους περισσότερους τρόπους επέτρεπαν οι νόμοι της φυσικής, με ότι τρύπα διέθετε εκείνη, με ό,τι εξόγκωμα διέθετα εγώ.Απλά, σκληρά, ολοκληρωτικά.

Και επισήμως το μπλογκ έγινε άρλεκιν, για να μη πω love letter του περιοδικού free (όταν ακόμα είχε νόημα ύπαρξης αυτή η φυλλάδα).

Όταν τελείωνα της ψιθύρισα: "Αυτό για τα πέντε χρόνια που με είχες σκοτώσει, βρωμιάρα"

Χαμογέλασε και με φίλησε μέχρι να τελειώσει η αναπνοή μου.

Ξαπλώσε εξαντλημένη και εγώ βγήκα έξω φορώντας ένα μπλέ κολάν με κόκκινους ρόμβους σχεδιασμένους στο ύφασμα. Ήταν μεσάνυχτα.Τα μάτια μου κόκκινα ,ορθάνοιχτα.Οπα για μισό. Δεν είναι γραφικό όταν μιλάω με ομοικαταληξία? (Σημείωση άσχετη με την ιστορία: anO, δεν είναι γραφικό, κάντο όσο πιο συχνά μπορείς, ποτέ δε ξερείς)


Λοιπόν που είχα μείνει? Α, ναι. Βγήκα έξω κοιτώντας το φεγγάρι.Μια σκιά εμφανίστηκε στο οπτικό μου πεδίο. Ένας τύπος με μάσκα σε σχήμα οχταριού με πλησίασε σιωπηλά.

Τον κοίταξα στα μάτια και μου αποκρίθηκε : "We really need to work together"

Πήρα μια ηλίθια έκφραση και του απάντησα : "Dorothy,We are not in fucking London, anymore.Speak French!"

Χαμογέλασε παρανοικά και μου έβγαλε το καπέλο με υπόκλιση.Φορούσε πράσινη καμπαρντίνα και με κοίταξε στα μάτια λέγοντας : "Edward, illusionist απο Αγγλία. Αν και τα τελευταία χρόνια έχω βρεί μία πιο γαμάτη ενασχόληση."

"Αν σχεδιάζεις ρούχα για γελωτοποιούς, δε μ'αρέσει το πράσινο φιλαράκι. Να το ξέρεις"

"Έχει πέσει παγωνιά στο Παρίσι εδώ και 3 μέρες. Φταίνε τα αστεία σου ή είναι η ηρεμία πριν ανάψουν τα αίματα της επανάστασης?"

"Χμ,οκ you've made your point.Τι ακριβώς θες από αυτή την "επανάσταση"? Λεφτά,δύναμη,ευκαιρία να σφάξεις κόσμο? ΤΙ?"

"Θέλω να συμμετάσχω στο μεγαλύτερο κόλπο που έχει γίνει στην Ευρώπη και ξέρω ότι είσαι λίγες μέρες πριν το πετύχεις "

"Τι θές να κάνεις ακριβώς?"

"Ξέρω ότι έχεις αλώσει το παλάτι με παγίδες.Πιστεύω δεν σκέφτηκες να απλώσεις καν χέρι στους θησαυρούς του βασιλιά.Αν με αφήσεις να κάνω πλιάτσικο το πλούτο του παιδόφιλου με το στέμμα, θα σε βοήθησω να αποδράσεις και να μη σε κάνουν χίλια κομμάτια οι φρουροί μόλις κάνεις το αστείο σου"


Τι υπέροχος νέος.Ξέρει για τα εκρηκτικά στο παλάτι, ξέρει ότι θα κάνω πανικό.Ίσως είναι ο ίδιος που με κάρφωσε και τώρα έρχεται να με βοηθήσει γιατί απλά βαριέται τη ζωή του. Αλλά μου φαίνεται αδύνατο να μη φαντάζεται ότι ΘΕΛΩ να πεθάνω μόλις ολοκληρωθεί το αστείο και ο κάθε κατεργάρης πέσει στα σκατά που δε σκούπισε.

Με κοίταξε σα να κατάλαβε τι σκέφτηκα και είπε: "Είσαι πολύ καλός. Αλλά και πολύ χαζός όταν δεν προσπαθείς να είσαι έξυπνος.". Συνέχισε να μιλάει καθώς πλησιάζε την πόρτα όπου θα έβλεπε την Μίνα απέναντι του ξαπλωμένη . Δεν έκανα τίποτα για να τον σταματήσω.

Στάθηκε στην πόρτα. Κοίταξε την Μίνα και γύρισε σε μένα." Έλα.Τώρα που την ξαναβρήκες και θες να πεθάνεις?"

"Πως σκατά ξέρεις τόσα για μένα, ρε φρικιό? Εξήγα γιατί αρκετά ηλίθιος αισθάνομαι ήδη!"

"Γιατί θες να πεθάνεις? Ξέρω ότι τα έδωσες όλα σε ένα βασιλιά που δεν άξιζε τίποτα.Αλλά θα κάνεις ένα καλό.Θα απαλλάξεις τον κόσμο από την εξουσία του.Και τώρα με τη Μίνα θα εξαφανιστείς μαζί της σε κανένα Βυζάντιο που έχουν και ωραίες παραλίες."

"Φίλος, έχω βαρεθεί να φεύγω.",του απάντησα εξαντλημένος και έτοιμος να τον σπάσω στο ξύλο.

"Η ζωή αυτή σε θέλει φυγά.Τέλος πάντων.Αν με βοηθήσεις να κάνω τη δουλειά μου, θα βοηθήσω τη Μίνα να φύγει από τη χώρα ή βασικά να κάνει ό,τι θέλει"

"Να σαι καλά ρε Edwar..."

Ο τύπος είχε εξαφανιστεί...

Είχα ακόμη 6 ώρες μέχρι να ξημερώσει, οπότε θα έχωνα στο παιχνίδι το τελευταίο πιόνι.Και θα ήταν η κίνηση που θα έκανε τη διαφορά.

Το μυαλό μου όμως ξαναγύρισε στον Edward όταν ξάπλωσα δίπλα στην Μίνα και σκεπαστήκαμε για να κοιμηθούμε.Αυτός ο τρελός,πανέξυπνος κλέφτης με είχε βάλει σε σκέψεις.

Γιατί ήρθε τέτοια ώρα? Λίγες ώρες πριν το φεστιβάλ? Γιατί θέλει να με βοηθήσει? Γιατί θέλει να βοηθήσει τη Μίνα?

Γιατί???




http://www.youtube.com/watch?v=A_hp2ubJaNo



Y.Γ. : Thnx στον Ηρακλή και την Άννα για τις συνεισφορές
Υ.Γ.2 : Το άρθρο είναι εμπνευσμένο από και αφιερώνεται στο Δημήτρη Λιαντίνη. Όποιος ενδιαφερέται ας μπει να διαβάσει γιαυτόν, εδώ : http://www.liantinis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4&Itemid=11

Y.Γ.3: Συγχαρητήρια στον Δήμο για το νέο του άρθρο που έτυχε να βγεί 3 ώρες πριν ανεβάσω το δικό μου.Τσεκάρετέ το.
http://megalesistories.blogspot.com/2010/03/blog-post_21.html

13 σχόλια:

  1. !!!!!!!!!!!!!ΓΑΜΑΤΟ!!!!Βασικα οι διαλογοι τρομεροι,το σκηνικο ανατρεπτικο,σωστος ρυθμος για τα γεγονοτα(καλα το τελευταιο το ειχες κερδισει απο το προηγουμενο αρθρο).αλλα το πιο γαματο ειναι η σκηνη του ερωτα,το περιγραφεις οπως πρεπει,η μαλλον οπως αξιζει να το περιγραψεις.δε περιμενα κατι λιγοτερο!μπραβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ για το ping, χαοτικέ μετενσαρκωμένε γελωτοποιέ. Είθε οι δυνάμεις του Πάνα να είναι μαζί σου! Περιττό να σου πω ότι από τότε που έτυχε να πέσω πάνω στο blog σου (μέσω του Asximia! :Ρ) το διαβάζω ανελλιπώς. Η πλοκή των ιστοριών σου είναι εκπληκτική και ο χαρακτήρας τους γνήσια αντισυμβατικός και αντικομφορμιστικος. Μπορεί βέβαια αυτές οι ταμπέλες να μην σημαίνουν και τίποτα, αλλά εγώ έτσι κι αλλιώς σε διαβάζω. Άλλωστε, έχω γραφεί και αναγνώστης σου και σε έχω βάλει και στην λίστα με τα αγαπημένα μου blogs... Καιρός να γνωρίσουν και άλλοι τα απομνημονεύματα του σκοτεινού γελωτοποιού.

    That's all... Why so serious?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να σαι καλα, δημο
    κι εγω στηριζω το μπλογκ σου ειδικα τα ωραια σεναρια σου
    ο τροπος γραφης σου στον αρλεκινο ηταν η επιτομη της σωστης λογοτεχνιας και δεν υπερβαλλω. πρεπει να γραψεις κανα βιβλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σημειωση: Σε πολλα άρθρα υπάρχουν εσκεμμένοι αναχρονισμοί με τον πιο τρανταχτό αυτό του mp3.
    Σε αυτό το άρθρο υπάρχει και ένας ακούσιος αναχρονισμός.Όποιος τον βρεί θα διαβάσει μέρος του επόμενου άρθρου πριν τη δημοσίευση του.

    Τζεστερ, over n' out

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χα! Πιστεύω πως το βρήκα! Είναι μήπως τα strap - ons;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλη σκεψη
    αλλα ειναι παρομοιωση εσκεμμενη
    του ιδιου στυλ με
    "αυτος ο μεσαιωνικος βαρδος ουρλιαξε σαν τον frontman των kamelot"
    επειδη ειχα απαντησεις και απο αλλους δηλωνω οτι λαθος απαντησεις περιλαμβανουν:
    1)free love letters (ειναι εκτος της πλοκης)
    2)λαμπα στο ονειρο(ειναι ονειρο ,αλλα ακομα και ετσι δεν ειναι ηλεκτρικη, ειναι φαναρι)
    3)καμπαρντινες υπηρχαν (αννα μου το μαντηλι σου)
    4)το μπουρλεσκ ειναι γαλλικο striptease δεν τον εφηυρε η dita von teese

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. H πρωτη νικήτρια πήρε το βραβείο της.
    Όποιος άλλος βρει την απάντηση θα διαβάσει μικρότερο μέρος του επόμενου άρθρου.
    Έχω και ένα σασπένς να διατηρήσω μη σας τα δώσω όλα τσαμπέ :Ρ
    Jester was here, over n' out

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Το σεξ ειναι καλλιτεχνια".Ετσι φιλε μου,συμφωνω απολυτα.Εισαι λιγο πιο σοβαρος αυτη την φορα,αλλα ως συνηθως τα σπας με το γνησιο στυλ γραφης σου και το αντισυμβατικο υφος.Ωραιος,μονο αυτο λεω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο ανώνυμος που είπε ότι ο Jester δεν έχει γαμήσει ποτέ είναι επιεικώς ηλίθιος. Προφανώς ούτε κι εγώ ξέρω τί έχει και τί δεν έχει γαμήσει ο Jester, αλλά δεν τον κρίνω και δεν με ενδιαφέρει. Εσύ όμως παπαράκο ανώνυμε τον έκρινες με βάση μια ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ που διάβασες σε κάποιο τμήμα ενός ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ, όπου ο καθένας με στοιχειώδη νοημοσύνη ρετροϊού καταλαβαίνει ότι η σεξουαλική πράξη εξ επίτηδες δεν περιγράφηκε με ρεαλιστικούς όρους του στυλ "έχωσα τον πούτσο μου στο μουνί της και ακουγόταν πλατς πλατς", αλλά προφανώς μπήκαν μέσα σουρεαλιστικά, ποιητικά ή ακόμα και λυρικά στοιχεία και μεταφορές. ΜΕ ΔΙΗΓΗΜΑ έχουμε να κάνουμε άλλωστε.

    Βλαμμένοι ανώνυμοι και μη. Αν είναι να τρολάρετε τουλάχιστον βρείτε κάτι έξυπνο να πείτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. James ευχαριστω
    Dimo ευχαριστω
    Τρολ, ευχαριστω που ξεσπας πανω μου αντι να κακοποιεις τη μανα σου και την αδερφη σου που σε εχουν καλομαθει
    το view σου μετραει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Με βρισκεις πιο σοβαρο, τζειμς? Μ'αρεσει αυτο.
    Ενιγουει η Αννουλα του χιονια κερδισε και διαβασε το preview
    οποιος ΕΠΩΝΥΜΟΣ βρει την απαντηση μεχρι τα μεσανυχτα καλως.Μετα κλεινουν οι κασες εεε οι καλπες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τελος το κουιζ
    Η απαντηση ειναι : Βυζαντιο

    -J-

    ΑπάντησηΔιαγραφή